Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

Αρχές καλοκαιριού


Του άνοιξε την πόρτα

- Μπες και κάτσε ετοιμάζω καφέ

Μέσα του ήξερε ότι θα χρειαζόταν ποτό η συζήτηση που θα ακολουθήσει

- Για πες

- Θέλω να το ζήσω

- Τι μέλλον νομίζεις πως μπορεί να έχει

- Με ξέρεις ποτέ να σκέφτηκα έτσι;

- Ξέρω ότι ποτέ δεν σου έτυχε τέτοια κατάσταση

- Είμαι ερωτευμένος μαζί της

- Ξαναρωτάω εγώ πως το βλέπεις να καταλήγει

- Δεν με ενδιαφέρει

- Αυτό που τώρα δεν σε ενδιαφέρει αύριο θα σε κάψει

- Όχι αν το έχω ζήσει

- Ξεκόλλα

- Δεν καταλαβαίνεις

- Σε ξέρω 17 χρόνια και καταλαβαίνω πολύ καλά, παράτα το

- Το λες εσύ που κάθε Χριστούγεννα που ξέρεις ότι είναι αυτή εδώ νοικιάζεις δυο δυο τα θρίλερ;

- Δεν είναι το ίδιο

- Είναι χειρότερο, μήπως να σου θυμίσω πόσα χρόνια πέρασαν;

- Την αγάπησα

- Και γιαυτό από τότε κλείστηκες σπίτι σου

- Είμαι ευχαριστημένος με την ζωή μου

- Ποια ζωή σου, την δουλειά και το σπίτι σου;

- Το προτιμώ από αυτό που θα πάθεις

- Εγώ ανάμεσα στον πόνο και το τίποτα προτιμώ τον πόνο

- Καλύτερα δεν ήσουν μέχρι πρόσφατα που γύριζες κάθε λίγο και με άλλη;

- Με γεμίζει

- Όταν μπορείς να την βλέπεις

- Ναι είναι δύσκολο αλλά αυτό το όταν τα ξεπληρώνει με το παραπάνω

- Μέχρι πότε;

- Άντε πάλι

- Όχι άντε πάλι, όταν μιλάς για αυτήν το βλέπω η καψούρα δεν θα φύγει θα την αγαπήσεις. Την αγαπάς...

- Δεν είναι κάτι που μπορώ να ελέγξω

- Μακάρι να αξίζει, τι νομίζεις ότι εγώ δεν χαίρομαι να σε βλέπω ευτυχισμένο; Να το κάνεις όμως για την αγάπη, για να δώσεις, μην περιμένεις να πάρεις

- Δεν την γνώρισες γιαυτό μιλάς έτσι

- Ίσως αλλά είναι η πρώτη που δεν γνώρισα όλα αυτά τα χρόνια που σε ξέρω

- Τελείωσες τις προβλέψεις;

- Μην ειρωνεύεσαι, στο εύχομαι να γίνουν όλα όπως τα φαντάζεσαι γιατί ξέρω ότι το έχεις προχωρήσει στο μυαλό σου και ας μην μου το λες, αν κάποια στιγμή όμως βρει μια δικαιολογία και κάνει πίσω πρόσεξε τουλάχιστον μην σε πείσει ότι είναι δικό σου το φταίξιμο. Γιατί τότε δεν σε σώζει τίποτα, θα σου επιτεθεί ο ίδιος σου ο εαυτός

- Μπορείς απλά να είσαι μαζί μου σε αυτό;

- Είμαι και μαζί σου και μαζί της αφού εσύ την θέλεις, έπρεπε όμως να τα ακούσεις αυτά

2 σχόλια:

  1. Xωρίς τύψεις χωρις απωθημένα χωρις στενομυαλιες πρεπει να ζουμε την καθε στιγμή μας.Και οποιος ακολουθει τους παλμους της καρδιας του δεν επιδεχεται κρισεις και συβουλες.Κι αν κανει λαθος..τοσο το καλυτερο..θα πονεσει και θα παει βηματα μπροστα.Κακα τα ψέμματα ολες οι ψυχές ενδόμυχα προσδοκουν ..κι αυτο ειναι που τις καίει. Για μενα φιλος ειναι αυτος που ανοιγει σιωπηλες αγκαλιες..Όσο για το μελλον ο ανθρωπος αφελως επενδυει σ αυτο και χανει το παρον.Το παρον ειναι ο χρονος που μας ανηκει.

    Υπεροχη εγγραφη...μου θυμισε πολλα.! Όμορφο Ξημερωμα ευχομαι ολοψυχα.! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κοινός τόπος της εποχής μας να φοβόμαστε τα έξω από τα καθιερωμένα και να ακολουθούμε στερεότυπα.
    "Μόνο με την καρδιά μπορεί να δει κανείς σωστά.Το ουσιαστικό είναι αόρατο στο μάτι."
    Ευτυχώς υπάρχουν ακόμα μάτια σαν τα δικά σου που ξέρουν να διαβάζουν ανάμεσα στις γραμμές
    Ελπίζω οι αναμνήσεις να ήταν καλοδεχούμενες.
    Εύχομαι να περάσεις ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο Μαρία μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή